dinsdag 22 oktober 2013

DILEMMA

Sinds jaren heb ik 2 banen. Ik werk als pedicure in een verzorgingshuis en ik werk als activiteitenbegeleidster. Op een paar locaties zijn activiteitenbegeleiders werkzaam. Met het aanbieden van activiteiten bekommeren wij ons om het geestelijk welzijn van de bewoners. We maken hiermee de oude dag van de bewoners zo aangenaam mogelijk.
Veel mensen zijn dementerend. Dementie is een progressieve ziekte en de kunst is om scherp te blijven, je moet als het ware met de mensen meelopen in hun leven en steeds weer kijken wat ze nog kunnen.
Als het je lukt om dan toch nog een nieuwe ingang te vinden, om contact te maken, dan is dat heel mooi. Ik ben steeds weer verrast door wat de mensen nog kunnen.
Daar focussen we ons op. Als ik merk dat het beter gaat met iemand en zij me gaan herkennen  dan  zie je dat je een band opbouwt, dan geeft me dat veel voldoening.
We proberen ze die activiteiten te bieden die ze werkelijk leuk vinden. Ik kijk ook welke mensen bij elkaar passen en waar de gezamenlijke interesses liggen. En dan maken we er samen een leuke dag van. Het zijn wel heel intensieve dagen, en eigenlijk wordt het me allemaal teveel, Ik loop al een tijdje met de gedachten  .... dat ik eigenlijk wil ik stoppen als begeleidster en verder wil gaan als pedicure.
Tot ik vanmorgen in het  huis kwam en zag hoe blij ze waren dat ik er weer was. Even aandacht schenken aan iemand die regelmatig in de war is en dan ineens weer heldere momenten heeft.


 
Ze is bang, bang voor de toekomst en als je dan even je handen op die van haar legt en ECHT luistert en haar angst probeert te begrijpen en ziet hoe ze daar van opknapt. En aan het eind van de ochtend me bedankt voor de belangstelling, en we met elkaar gezellig een advocaatje met slagroom nemen (rare zin eigenlijk) Dan denk ik, ik ben van de mensen gaan houden.
Vanavond onderweg naar huis heb ik best wel even een traantje moeten wegpinken, omdat de mensen zo aandoenlijk zijn en in zo'n moeilijke fase in hun nog zo korte leven zijn.
Maar ik heb wel een besluit genomen ik BLIJF.

Ik zie dat er weer nieuwe volgers bij zijn. Ik heet jullie hartelijk welkom en ben heel er blij met jullie.
En de mensen die op dit moment een moeilijke periode meemaken wens ik alle sterkte toe.
Een fijne herfstvakantie.
Liefs Anneke