Onderuitgezakt op de bank kijken we, puur voor de afleiding, een serie op de TV.
Ja we zijn echt weken ziek geweest. Vandaar dat het aan deze kant rustig was. Ik had geen fut om de blogs te lezen. Helaas had ik afgelopen donderdag een lezing. Van maar 5 minuten hoor, maar ik kon daar gewoon niet onderuit. Ik zat in de zaal met knikkende knieën en vlak voor ik op moest werd ik misselijk... Gelukkig haalde ik nog maar net de toilet. Maar ik zeg jullie dat is geen leuke binnenkomer hoor. Dus het enige wat ik dacht toen ik naar het podium liep "och als ik maar niet weer moet overgeven".
Ik had uit voorzorgsmaatregel mijn handtas stevig in de hand want als de nood aan de man is kon ik daar in spugen. Nog nooit in mijn hele leven heb ik zo'n belabberd toespraakje gehouden. Ik had het gevoel dat ik chinees sprak. Wat voelde ik mij ellendig zeg.
Hoewel ik veel vitamientjes innam
Een kuurtje achter de rug had, honing met thee een pot drop en veel fruit heb gegeten wil het nog steeds niet helemaal lukken.
Dus dames jullie zijn echt niet uit mijn gedachten hoor, maar het staat even op een laag pitje.
O ja omdat mijn toespraakje toch doorging kreeg ik deze prachtige bos bloemen. Lief he?
Zijn jullie de dagen goed doorgekomen? Ik hoor zoveel mensen die ziek zijn om me heen.
Ik ga me morgen weer verdiepen in jullie blog.
Ik wens jullie een heel fijn weekend. En heet de nieuwe volgers hartelijk welkom. Snel kom ik ook bij jullie langs.
Liefs Anneke
